Septembernacht met deuren

Hoe gedroomde schuifdeuren
witgeschilderd met gekleurde ruitjes
het kind dat spelen moest en zingen
beknelden-
tegelijk was ik te gast, behaaglijk luisterend
naar het stamelen daar voor mij.

Toen viel het griezelboek weer open:
de foto's van de doden, bergen lijken waar een arm uit
stak een been of iets wat daar op leek. Een vrouw was
het geweest die ooit gewoond heeft tussen
schuifdeuren drie hoog
Rivierenbuurt

Terwijl zo'n duizend kilometer verder
buren in het donker fluisterden, van deur tot
deur, kom, er ligt een boot
in Gilleleje die morgenochtend uitvaart.