zaterdag 9 januari 2016

De stilte van sneeuw

Wit en stil is het rondom het huis. De weg is te onbeduidend voor de gemeentelijke sneeuwruimers, er zal voorlopig geen gravko worden ingezet. De enkele auto die van de rotonde in de richting van de fjord rijdt glijdt voorzichtig over de donkere sporen in het midden van de rijbaan. De fjord zelf is verdwenen in een palet van lichtgrijs, donkergrijs, geelgrijs; een paar masten steken recht omhoog uit de dichtgevroren haven van Amtoft. De winkel van Benny is plotseling knalgeel en zijn opslag felrood.
Zelfs het kleine wandelingetje langs de bosrand is een woest avontuur in de zwijgende witte sneeuwjacht. Thuis op de voederplank in de tuin is het druk. Koolmezen, roodborstjes en een enkele merel verdringen zich om de vette graanbollen.
Dit gaat lang duren. Misschien wel een paar dagen.
Een stilte die steeds dieper lijkt te worden dringt het huis binnen. Tijdloze uren om na te denken en naar buiten te staren.

Gisteren was ik bij Yrsa, die sinds een jaar in Fjordglimt woont, 'Fjord-Glimp' - want vanuit de lichte ruimtes die plaats bieden aan tien Alzheimerpatienten is een heel klein glimpje fjord te zien. Yrsa is dun geworden, haar forse, van oorsprong Zweedse boerenlijf - meisjesnaam Yrsa Gustafsson - is verschrompeld tegelijk met haar geest. Ook zij is stil, alsof ze na een paar maanden onbegrijpelijke woedebuien en onsamenhangend geschreeuw zich heeft neergelegd bij de winter.
 Ze wordt goed verzorgd. Drie mooie tinten heeft ze aan, een donkerpaarse broek, een lila trui en een cyclaam vest. Ze zit op de bank in haar tweekamerflatje en eet drop. Eigenlijk geven we haar om de beurt een stukje drop in haar mond want ze is blind, al haar coördinatie is ze kwijt en zelf eten doet ze al lang niet meer.
O wat heerlijk, zucht ze.
Ze houdt het meest van lakridspiber - dikke staven in de vorm van een echte pijp die je al kauwend kunt oproken.
Yrsa geniet van dit kindersnoep. En van de stem van haar man, die zijn arm om haar heen heeft geslagen en zachtjes tegen haar praat.
Mij herkent ze al lang niet meer.


Geen opmerkingen: